Nynorsk helg i hovudstaden

På føresumaren fekk vi ei overraskande oppringing: Ein høgtståande figur i Noregs mållag inviterte oss til å snakke i Oslo. "Greitt nok," sa vi, "men vi har ingenting å seia." "Det held i massevis," meinte ho.

Det dreidde seg om ei samling for unge vaksne i mållaget, og det stemmer for så vidt at vi er yngre enn den yngste kjekspakken i Melhus mållag, der vi fungerer som leiar. Til sinns er vi hauggamle, men så var det heller ingen disco vi skulle på.

Vi hadde aldri trudd at vi skulle greie å finne fram, men vi orienterte oss etter dei to institusjonane vi kjenner i Oslo: Scotsman pub og Stortinget. På denne måten kom vi faktisk til Samlagets lokale i Mariboes gate, der helga skulle byrja, lenge før start. Vi brukte ventetida på å ta ein kaffi på ein kafé i nærleiken, og det var ei veldig hyggeleg oppleving, for det fanst knapt ein nordmann å sjå. Ifylgje innehavaren var vi no på Grønland, og aldri hadde vi kunna gisse at eskimoane lagar så god kaffi.

Fyrst var det seminar med både unge og gamle til stades, der nytt prinsipprogram for Noregs mållag skulle diskuterast. Det var svært interessante ordskifte, men vi hadde lite å bidra med, for i Melhus mållag har vi berre eitt prinsipp: Prøv å få til eitt eller anna innimellom, og går det ikkje, så går det ikkje.

Etterpå vart den unge fraksjonen skilt ut, samlinga vår skulle føregå ein annan stad. Fyrst vart det tid til eit glas på ein overraskande hyggeleg pub borte i gata. Vi hugsar ikkje kva gate det var, og puben trur vi ikkje hadde noko namn, men vi skal hugse å bruke han som eit tridje omdreiingspunkt viss vi mot formoding reiser til Oslo att ein gong i framtida.

Rett i nærleiken vart vi forbausa over å sjå ein mann som sat på knea med panna i asfalten. Vi tenkte fyrst at det måtte vera ein av eskimoane som dreiv med religionsutøving, men nokon fortalde oss at dette var ein av dei narkomane. Vi kjenner lite til den religiøse praksisen til akkurat denne etniske gruppa, men vi er villige til å døy for retten deira til å utøve han.

Telefonen vår var diverre i flymodus under opphaldet i Oslo, så vi fekk ikkje fotografert. Men då vi googla "Grønland" dukka dette lekre motivet raskt opp, og det overtyder oss om at det er gode grunnar for å reise attende til Oslo!

Innlegget vårt var ikkje det mest lærerike, då målarbeidet i Melhus er eit tema som raskt avgrensar seg sjølv. Men vi liker å dosere, og etterpå var det betasupe. Det tradisjonelle trøndske soddet er betre, men vi likte betasupa òg, og vi likte å konversere dei andre på samlinga. Her var det ikkje mange pappskallar, for å seia det slik: Dei fleste synte seg å vera ordførar eller iallfall varaordførar i ein eller annan vestlandskommune vi aldri hadde høyrd om, og vi fekk servert mykje saftig sladder frå mørke krikar av norsk lokalpolitikk. Passande nok var det òg ein doktorgradsstipendiat innan drenering til stades.

Dei gode samtalene heldt fram på sundagen, og det er trygt å seia at vi reiste heim til Trøndelag og Melhus med mange nye inntrykk og mange gode idear i handbagasjen. Så står det att å sjå om vi kan omsetja noko av dette til praksis. Ein flott tur var det uansett, og det hadde vi aldri trudd at vi kom til å seia om ein tur til Oslo.