Det sikraste haustteiknet har meldt seg: Sumarbridgen er over. At sumaren er lengre på Melhus er ei kjent sak, der varar han eit stykke ut i september, og i Soknedal til bortimot oktober. Men det er klårt, desse stadene ligg jo mykje lenger sør enn Trondheim, der siste sumarbridge vart spela no på tysdag.
Personleg rakk vi berre éin sumarbridge til i Huset etter dei fire vi omtala i vår briljante reportasje "Bordet er grønare om sumaren" i juli. Kort tid etter at den teksten var skriven, skjedde det vi forventa, at ringreven Kjell Ove "Kjelle" "Helmers" Helmersen passerte oss på lista. Vi tenkte då at vi måtte gjera eit forsøk på å gå forbi han att, og valde oss den sterke makkeren Hans Arne Forseth frå Rauland, òg kjent frå kvisslaget Levon Helm. Men med fire scorar over 60 prosent så langt i tevlinga, skulle det noko til å oppnå den ynskte forbetringa. Vi spela knallhardt på dei drygt 67 prosentpoenga vi trong, og vann kvelden, men med ein score som ikkje eingong vart teljande for oss. Så suicidale vart vi då, at vi tysdagen etter køyrde til Soknedal og spela med Bjerkset i staden, for i det minste å få han litt oppover, i samandraget der oppe i daudsskuggens dal. Men nei då, der vart vi barberte av den piperøykjande Ketil Enodd, innlandspiraten Arnfinn Bolland, den alltid attoverlente Sverre Brudal, og så bortetter og så bortetter: 51 prosent, eit historisk lågmål for oss sumaren 2017. I kjent stil gav vi oss på botn, fleire sumarbridgar har det ikkje vorte.
Personleg rakk vi berre éin sumarbridge til i Huset etter dei fire vi omtala i vår briljante reportasje "Bordet er grønare om sumaren" i juli. Kort tid etter at den teksten var skriven, skjedde det vi forventa, at ringreven Kjell Ove "Kjelle" "Helmers" Helmersen passerte oss på lista. Vi tenkte då at vi måtte gjera eit forsøk på å gå forbi han att, og valde oss den sterke makkeren Hans Arne Forseth frå Rauland, òg kjent frå kvisslaget Levon Helm. Men med fire scorar over 60 prosent så langt i tevlinga, skulle det noko til å oppnå den ynskte forbetringa. Vi spela knallhardt på dei drygt 67 prosentpoenga vi trong, og vann kvelden, men med ein score som ikkje eingong vart teljande for oss. Så suicidale vart vi då, at vi tysdagen etter køyrde til Soknedal og spela med Bjerkset i staden, for i det minste å få han litt oppover, i samandraget der oppe i daudsskuggens dal. Men nei då, der vart vi barberte av den piperøykjande Ketil Enodd, innlandspiraten Arnfinn Bolland, den alltid attoverlente Sverre Brudal, og så bortetter og så bortetter: 51 prosent, eit historisk lågmål for oss sumaren 2017. I kjent stil gav vi oss på botn, fleire sumarbridgar har det ikkje vorte.
Vinnaren av årets sumarbridge i Huset, Ranheims Kjell Ove Helmersen. I bakgrunnen skimtar vi òg fjerdeplassen i same tevling, Villiam Ovesen frå "Den glade by ved Bussesund", Vardø.
Nei, vi får berre seia oss nøgde med at det ikkje var fleire enn Helmersen som gjekk forbi oss på lista i Huset. Vi burde innsett allereie i mai at det uansett ville bli umogleg å overvinne Helmersen i den spesielle idretten sumarbridge. Vi hugsar jo frå den fjerne fortida då vi fyrst byrja frekventere Trondheims sumarbridge, at var det nokon som alltid var der, nærast som ein del av inventaret, så var det Helmersen, Helmersen og hans kjære makker og livspartner Sissel Sneve. Og Marit Preller. Og Frank Selbekk. Og Annfrid Hansen og Reidun Bogen, og Åse Tårnesvik. For ikkje å gløyme den alltid illsinte tevlingsleiar og importør av himalayasalt Jan Olaf Henriksen. Men det er ei anna sak.
Lillehammer 2010: Helmersen i kjent stil, altså perlehumør. Ispedd ein dose destruktiv kritikk frå sin muse Sissel Sneve, feirar han allereie her sigeren i Husets sumarbridge 2017.
Poenget er: Rabulisten Helmersen er sjølve inkarnasjonen av fenomenet sumarbridge, der stilen jo skal vera litt "frisk", "sumarleg", "viril". Han melder i fokk og kav, spelar beinhardt på intuisjonen sin, med skyhøg risiko, gjerne både irrasjonelt, vilt og sjanseprega, ein smule hissig og oppfarande når ting går han imot, men di smørblidare når alt igjen går hans veg, som det vanlegvis gjer, kort sagt med ei grunnleggjande forståing av at ein må knuse egg for å lage omelett, at skal det bli toppar så må det bli nokre botnar òg. Ifylgje "word on the street" kom han òg skyhøgt på bussjåførsumarbridgen på TT, eller AtB som det heiter no, endå han arbeider i Posten, eller Bring som det heiter no. Men han er ikkje høg på pæra av den grunnen, han gjev oss alltid eit venleg slag i prolapsen og eit digert glis etter å ha rundspela oss, idet han dådyraktig erklærer: "Æ gler mæ te å spæll med dæ, æ, Erlend."
Diverre vart det ikkje noko partnerskap på oss to i år, Helmersen, sidan vi ikkje ville gje deg endå ein storscore i samandraget. Men sett i etterpåklokskapens lys skal vi vedgå at vi like gjerne kunne spela ein sumarbridge med deg, sidan du uansett slo oss. Den endelege tabellen over deltakarane med fire teljande kveldar i årets sumarbridgetevling, finn de forresten her.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar